Onderzoek toont aan: sommige mensen nemen de wereld met een hogere "framerate" waar

Een nieuwe studie van het Trinity College in Dublin laat zien dat sommige mensen hun omgeving met hogere frequenties waarnemen dan anderen. Of, om het anders te zeggen: Sommige mensen hebben een hogere "temporele resolutie" en kunnen daardoor meer informatie per seconde ophalen en verwerken.

De resultaten van het onderzoek suggereren dat mensen met een hogere temporele resolutie een aangeboren voordeel hebben in situaties waarin snelle reactietijden cruciaal zijn. Bijvoorbeeld bij snelle sporten of competitief gamen.

De wetenschappelijke achtergrond van het onderzoek

Elk levend wezen met zicht heeft een andere temporele resolutie. Vooral kleinere dieren zien met een extreem hoge resolutie vergeleken met mensen. Hoe meer beelden per seconde een wezen verwerkt, hoe langzamer het zijn omgeving waarneemt. Kolibries, andere kleine vogels en insecten zien de wereld in een "The Matrix"-achtige bulletijd. Hierdoor kunnen ze op topsnelheid om obstakels heen vliegen, snel bewegende prooien vangen en vliegenmeppers ontwijken.

Verder onderzoek heeft aangetoond dat de temporele resolutie van mensen afhankelijk is van verschillende fysiologische factoren. Zo kunnen een verminderde hersenfunctie, ziekten zoals Alzheimer of een laag zuurstofgehalte in het bloed een negatieve invloed hebben op de temporele resolutie. Het was niet mogelijk om de onderzoeksresultaten te vergelijken vanwege verschillende onderzoeksvragen en experimentele opstellingen. Het onderzoek van het Trinity College in Dublin was gericht op het testen van individuele verschillen in temporele resolutie die niet toe te schrijven zijn aan specifieke fysiologische verschillen of ziekten.

Hoe het getest werd

Achtig studenten van Trinity College Dublin werden uitgenodigd om deel te nemen aan het experiment. De proefpersonen waren allemaal gezond en van vergelijkbare leeftijd. Hun temporele resolutie werd getest met behulp van de "Critical Flicker Fusion" drempel, kortweg CFF. De CFF drempel is het punt waarop een individu een flikkerend licht niet langer als flikkerend waarneemt, maar als een constante lichtbron.

Voor het experiment werd een apparaat ontwikkeld dat doet denken aan VR-apparaten. De proefpersonen keken door een bril met een verduisterde kijkbuis naar een witte LED. De flikkerende frequentie kon met een regelaar in stappen van 1 hertz omhoog of omlaag worden ingesteld.

Het experiment werd in twee stappen uitgevoerd. Ten eerste werd de proefpersonen gevraagd om een constant brandende lamp met de Hertz-regelaar naar beneden te draaien totdat ze een flikkering konden waarnemen. Daarnaast moesten de deelnemers de regelaar omhoog draaien op een flikkerend licht totdat ze de LED herkenden als een constante lichtbron.

Om de resultaten te bevestigen, kregen de deelnemers in een tweede stap een serie stimuli te zien die boven of onder de eerder gemeten individuele CFF-drempel lagen. Beide stappen werden drie keer herhaald voor 49 deelnemers om rekening te houden met intrapersoonlijke variantie in de testresultaten.

Extreem grote verschillen tussen de proefpersonen

De gemeten verschillen zijn zeer groot, statistisch significant en stabiel in de tijd. Sommige proefpersonen melden dat ze de LED als een constante lichtbron waarnamen, ook al knipperde de lamp 35 keer per seconde. Andere proefpersonen daarentegen konden het flikkeren nog steeds waarnemen met een snelheid van meer dan 60 keer per seconde.

"We weten nog niet hoe deze verschillen in visuele temporele resolutie ons dagelijks leven beïnvloeden," zegt studieleider Clinton Haarlem in een interview. "We denken echter dat de individuele verschillen zichtbaar kunnen worden in situaties waarin je snel bewegende objecten moet volgen. Zoals bijvoorbeeld bij balsporten of bij competitieve wedstrijden met een hoog speeltempo." De onderzoekers willen in vervolgstudies uitzoeken welke specifieke invloed de temporele resolutie heeft op prestaties in sport en gaming.

Naast de voordelen van competitief gamen, zouden de studieresultaten ook verschillen in de perceptie van framerates in games kunnen verklaren. Sommige spelers kunnen spellen gemakkelijk spelen met 30 frames per seconde (FPS) en zweren dat ze geen verschil herkennen met 60 FPS. Veel gamers merken ook nauwelijks framerate-schommelingen en schokken op. Anderen daarentegen zijn erg gevoelig voor lage framerates en framerate-schommelingen. <p