Nanoq getest: Ziet er prachtig uit, voelt overweldigend om te bouwen
De Nanoq van Thor Zone is een van de spannendste mini-ITX behuizingen van de laatste tijd. Hoewel je hem niet bij ons kunt kopen, heb ik er zelf een gekocht en hem aan de tand gevoeld.
De Nanoq was liefde op het eerste gezicht: de buitenkant gemaakt uit één stuk aluminium. De optie om de voorkant te verfraaien met walnotenhout. De zogenaamd goede bouwervaring. Ik was weggeblazen
Eind 2024 plaatste ik een pre-order en reserveerde een van de kostbare exemplaren. Vier maanden later staat de Nanoq eindelijk bij mij thuis. Ik vind hem nu nog steeds prachtig, maar het was een hobbelige weg totdat alle onderdelen in de kast zaten
Ingenieus concept dat nog niet perfect is
De structuur van de Nanoq is eenvoudig maar ingenieus: binnenin zit een frame waaraan ik de PC-componenten bevestig. Als alles op zijn plaats zit, schuif ik gewoon de deksel eroverheen. Dit werkt heel goed, maar het frame moet op de millimeter nauwkeurig in de behuizing worden geplaatst. In de volgende video moest ik het een paar keer bijstellen tot het paste. Dit komt doordat het frame door het gewicht van de onderdelen iets krom trekt en niet meer in de staat is zoals het geleverd wordt.
Maar meteen vanaf het begin. Ik open en sluit de behuizing met een mechanisme aan de voorkant. Een van de stijlelementen kan op en neer worden bewogen en is verbonden met twee pennen aan de achterkant, een aan de bovenkant en een aan de onderkant. Deze vergrendelen in een groef aan de binnenkant van de behuizing als ik het stijlelement omhoog beweeg en laten los als ik het naar beneden trek. Van de buitenkant ziet het er zo uit:
Het vervangen van de stijlelementen is frustrerend. Ik heb de originele vervangen door de walnootkleurige. De buitenste kleven magnetisch en zijn snel te vervangen. De binnenste daarentegen zitten vastgeschroefd. Ik moet ook ringen aanbrengen aan beide kanten van degene met het mechanisme voor openen en sluiten, zodat hij gemakkelijk kan worden verplaatst. Het plaatsen hiervan is lastig, omdat ze steeds van hun plaats glijden.
Bovendien: Ik moet de aanpassingen aan de voorkant doen voordat ik de onderdelen installeer. Ik kan het niet later doen omdat ze in de weg zitten. De ontwerpers van Thor Zone hadden hier een eenvoudigere manier voor kunnen vinden.
Verwarrende instructies voor de modulaire behuizing
Als ik klaar ben met de verfraaiing, kan ik beginnen met het installeren van de onderdelen. Ik volg strikt de volgorde van de instructies. Dat brengt me bij mijn volgende punt van kritiek: De illustraties in de handleiding zijn verwarrend. Het is vaak moeilijk te begrijpen hoe ik iets moet bevestigen. Hier is een voorbeeld van hoe je de grafische kaart installeert:
De illustratie links wordt me pas duidelijk als ik de illustratie rechts bestudeer. Maar de illustraties zijn slechts één kritiek op de instructies.
Ik begrijp ook niet waarom het niet op volgorde is georganiseerd. De installatie van de grafische kaart komt bijvoorbeeld als eerste in chronologische volgorde na de cosmetische aanpassingen. De GPU wordt aangesloten via een riser kabel. Het blijkt dat ik deze in het moederbord moet steken voordat ik de andere kant van de kabel aan het frame schroef - anders is hij te kort en kan hij niet meer op het moederbord worden aangesloten. Maar omdat ik de volgorde van de instructies volg, heb ik het moederbord nog niet geïnstalleerd. Pas later, wanneer ik de riser kabel wil aansluiten, realiseer ik me dat deze te kort is. Ik moet dan de grafische kaart weer verwijderen zodat ik de kabel kan aansluiten. Dat is vervelend en onnodig.
Anders zijn de componenten snel geïnstalleerd. Zoals veel mini-ITX behuizingen heeft de Nanoq een tweekamersysteem. Ik installeer de grafische kaart aan de ene kant en het moederbord en de voeding aan de andere kant.
Er is ook ruimte voor hele grote grafische kaarten zoals een Asus ROG Strix RTX 4090 in de kast. Maar omdat deze erg dik is, mag de CPU-koeler niet erg hoog zijn, anders kan de Nanoq niet meer dicht. Ik heb daarom gekozen voor een RX 7900 XTX van Sapphire, die er veel beter in past. Dit betekent dat ik een Arctic Liquid Freezer III 240 aan de kant van het moederbord kan installeren.
Om dit te laten passen, kan de "ruggengraat" van het frame worden verplaatst. Ik neem ruimte weg aan de GPU-kant zodat ik meer ruimte heb voor de CPU-koeler. Om dit te doen draai ik vier schroeven los en schuif ik de backbone in de juiste richting. Dit werkt goed en zelfs als ik de componenten al heb geïnstalleerd - met een beetje vallen en opstaan tenminste.
Kleine oneffenheden...
Ik kan maximaal twee ventilatoren van 140 mm aan de bovenkant van de Nanoq installeren - of een model van 120 mm aan de voorkant. Hetzelfde geldt voor radiatoren. Voor mijn Arctic Liquid Freezer III 240 moet ik eerst de rails waaraan ik hem bevestig dichter bij elkaar zetten. Standaard zijn ze ingesteld voor 280 mm radiatoren. Om dit te doen draai ik vier schroeven los en breng ze dichter bij elkaar, althans in theorie. Helaas zijn de onderste twee schroeven te lang, ik kan ze niet helemaal vastdraaien en moet ze inkorten.
Dit is niet het enige minpunt. Wanneer ik de voedingseenheid wil monteren, realiseer ik me dat een van de schroefgaten niet helemaal is geponst. De rest kan ik er gewoon uitduwen, maar dat is niet mooi voor een behuizing die meer dan 350 euro kost. Ik had hier graag een strengere kwaliteitscontrole gezien. Vooral omdat als ik onvoorzichtig was geweest, het overtollige deel in de voedingseenheid terecht had kunnen komen en kortsluiting had kunnen veroorzaken.
... en een enorme tekortkoming
De Nanoq mist opties voor kabelgeleiding. Helaas kan ik geen kabels bevestigen aan de buitenste rails, anders zou de hoes niet meer passen. Door het gebrek aan opties zitten de kabels me ook in de weg. Ik kan de cover er niet gewoon elegant opzetten, ik moet de kabels er altijd in duwen.
Het geheel wordt nog vervelender als ik de stoffilters wil plaatsen. Die kleven met magneten aan de binnenkant van het deksel. Die moet ik zelf bevestigen. Nogmaals, ik had meer gemak verwacht voor de prijs van de case. Maar dat is niet de enige ergernis. Door de kabels glijden de filters weg als je ze omdoet. Ik doe het daarom zonder de meeste.
Conclusie
Mooie behuizing die teleurstelt in de bouwervaring
Visueel vind ik de Nanoq veruit de best uitziende mini-ITX behuizing die ik tot nu toe ben tegengekomen. Ik hou ook van het idee van de deksel die over het frame geschoven kan worden, wat het installeren van de PC-componenten makkelijker moet maken. Helaas kan de realisatie van dit concept de mooie buitenkant niet bijhouden.
Dit begint al bij het plaatsen van de behuizing: Zodra de componenten zijn geïnstalleerd, trekt het skelet gemakkelijk krom en kan de hoes er dus niet meer gemakkelijk overheen worden getrokken. De problemen gaan verder met de instructies, die niet alleen verwarrende illustraties bevatten, maar ook niet in chronologische volgorde staan. Er zijn ook kleine foutjes en, het ergste van alles, het ontbreken van opties voor kabelgeleiding.
Ik kan de case daarom alleen aanraden als je, net als ik, verliefd bent geworden op het ontwerp en wilt afzien tijdens het bouwen. Anders is de hoge prijs het niet waard.
Pro
- prachtig ontwerp
- Innovatief concept
- meestal uitstekende kwaliteit
Contra
- kleine oneffenheden
- Geen kabelgeleiders
- Slechte instructies
62 mensen vinden dit artikel leuk
Kevin Hofer
Senior Editor
kevin.hofer@digitecgalaxus.chTechnologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
29 opmerkingen
later