Mijn nieuwe favoriete gaming muis
Razer heeft de Deathadder Pro een complete facelift gegeven. Het resultaat is een briljante gaming muis, het enige wat me niet bevalt is de prijs.
Eindelijk een Deathadder die perfect bij mij past. Tot nu toe kon ik niet tegen deze dingen. Niet omdat ik aan slangenfobie lijd, maar omdat de eerste en tweede Deathadder gewoon niet bij me pasten. Met de Deathadder V3 Pro is daar verandering in gekomen. De nieuwste versie heeft dan wel functies verloren, maar hij heeft mijn gunst gewonnen. Hij richt zich op de essentie van een ultralichte, draadloze gamingmuis. En dat is een goede zaak.
Design: bijna alles anders
Beginnen met de complete facelift is een beetje misleidend. In tegenstelling tot zijn voorganger is er echter veel veranderd. Het duidelijkst zijn de veranderingen aan de voorkant van de knoppen. Ze schuiven nu niet meer uit.
Bron: Kevin Hofer
De toetsen hebben ook lichte inkepingen, waardoor de vingers er gemakkelijker op kunnen rusten. Aan de rechterkant heeft het een richel om de ringvinger op te laten rusten. Het bovenste deel van de behuizing is niet meer uit één stuk. De knoppen zijn nu losse plastic onderdelen en maken geen deel meer uit van de bovenkant van de muis. De ingebouwde handgrepen hebben plaatsgemaakt voor vier afzonderlijk te plakken exemplaren. Het hoogste punt is verplaatst van het midden naar links, waardoor de muis beter in de hand ligt. Verder zitten de zijknoppen en het scrollwiel hoger dan op de Deathadder Pro V2. De V3 als geheel is iets in hoogte gegroeid.
De verlichting en de schakelaar om de cursorsnelheid aan de bovenkant te veranderen zijn vervallen, en zitten nu aan de onderkant. De V3 Pro heeft 25 gram verloren en weegt nu nog maar 63 gram.
Bron: Kevin Hofer
De muis voelt heel goed in mijn hand. Ik draag handschoenmaat L als referentie. Ik zou de muis slechts beperkt aanbevelen voor kleinere handen. In het begin moet ik wennen aan de hoogte en mijn greep een beetje aanpassen. Qua gripsoorten wordt hij aanbevolen voor handpalm- of klauwgreep. Hij is niet geschikt voor vingertopgreep, daarvoor is hij te hoog. Als je geen idee hebt wat dit betekent, zal de volgende illustratie je helpen.
Verwerking: bijna vlekkeloos
Zoals altijd test ik de verwerking door de Deathadder V3 Pro goed te schudden. Het geluid is: niets. Alles aan de muis lijkt bomvast gemonteerd. Dan druk ik met mijn vingers en duim op de behuizing. Zo kan ik nagaan of de muis per ongeluk door druk wordt geactiveerd. Ook de muis doorstaat deze test. Dat was anders met de Viper V2 Pro, die ik een paar maanden geleden heb getest.
Zoals bij veel muizen hebben de twee hoofdknoppen van de V3 Pro lichte speling tegen de linker- en rechterkant. Als je hard op de schakelaars drukt, kan de bediening sponzig aanvoelen. In mijn geval maakt het niet uit bij het gamen.
Bron: Kevin Hofer
De behuizing van de muis is waarschijnlijk gemaakt van ABS plastic. Het oppervlak is licht geruwd. Zodat ik niet met mijn vingers uitglijd. Vingerafdrukken zijn nauwelijks zichtbaar dankzij de oppervlaktebehandeling. Ik gebruik de muis echter pas veertien dagen. Dat kan veranderen bij langer gebruik.
Genieke zijknoppen, sponzig muiswiel
Voor de schakelaars op de twee hoofdknoppen vertrouwt Razer op de eigen derde generatie optische schakelaars. Het voordeel van optische schakelaars ten opzichte van mechanische is dat ze geen debouncevertraging hebben. Dit zijn de milliseconden die een mechanische schakelaar nodig heeft om het triggersignaal te versturen. Optische schakelaars daarentegen treden onmiddellijk in werking. Ze zijn ontworpen voor 90 miljoen kliks.
Het maakt niet uit waar op de hoofdknoppen ik druk, de Deathadder V3 Pro triggert altijd op hetzelfde moment en overal is dezelfde hoeveelheid kracht nodig. Er is een minimale toetsbeweging voor en na de activering. Voor gamemuizen geldt: hoe korter de slag, hoe beter. Mijn testmonster presteert heel goed.
Sinds de zijknoppen bij de V3 hoger zitten dan bij de V2, zijn ze nu veel beter geplaatst. Ik kan mijn duim er comfortabel onder laten rusten en er toch goed bij. Ik heb zelden op zulke goede zijknoppen gedrukt. Ze triggeren gelijkmatig. Op de meeste muizen zijn die dingen een zwak punt en drukken ze sponsachtig.
Bron: Kevin Hofer
Het muiswiel is ook heel goed bereikbaar. Dankzij het rubberen oppervlak blijven mijn vingers eraan plakken als lijm. Razer zou het vergrendelingsmechanisme moeten verbeteren. Als ik scroll, voelt het een beetje sponzig aan. Ik heb de indruk dat ik niet precies land waar ik wil. Maar dat is klagen op hoog niveau en een kwestie van smaak. Ik hou ervan als het wiel een sterk knakgevoel geeft.
De CPI-schakelaar zit aan de onderkant. CPI staat voor counts per inch. Ze geven aan hoeveel pixels de cursor van een inch verspringt als je de muis beweegt. Door op de schakelaar te drukken, wissel je door vijf instellingen. Je kunt deze in de software veranderen en opslaan in het geïntegreerde geheugen van de muis. Als je de knop lang indrukt, werkt hij als een aan/uit-schakelaar.
Bekende uitstekende glijvoeten en stevige batterij
Met de Deathadder Pro V3 voel ik bijna geen wrijving als ik de muis over mijn Deskmat schuif. Dit wordt mogelijk gemaakt door de vier glijvoetjes van PTFE, beter bekend als Teflon. Twee kleine zitten aan de voorkant, een rond de sensor en een lange, halfronde aan de achterkant. Alle pootjes zijn afgerond voor nog minder wrijving in de hoeken en de randen.
Bron: Kevin Hofer
De batterij van de V3 gaat volgens Razer tot 90 uur mee. Dat is OK voor de grootte en het gewicht van de muis. Andere muizen bieden echter meer. Hij wordt opgeladen via USB-C, de meegeleverde kabel heeft een lengte van twee meter. In tegenstelling tot de Pro V2 is de Pro V3 niet meer compatibel met het Razer Dock. Voor een koppelbare kabel is hij vrij flexibel. Ik heb muizen gehad met een vaste kabel die stijver was. Of draadloze muizen, met vreselijke oplaadkabels zoals de G Pro X Superlight van Logitech, die gewoon onbruikbaar is met een kabel
.
Naast de dongle, die nodig is voor de 2,4 GHz draadloze verbinding, levert Razer een extender mee. Hiermee kun je de ontvanger verder van je PC plaatsen. Dit is nodig als het signaal wordt verstoord door USB 3.0 aansluitingen. Ik heb dit probleem met alle draadloze apparaten, en daarom ben ik blij dat Razer dit onderdeel meeneemt. Met de extender is de verbinding uitstekend. De Pro V3 heeft de dongle-garage en de Bluetooth-verbinding laten vallen om gewicht te besparen ten opzichte van de Pro V2.
Fantastische sensor
In het algemeen heb ik de indruk dat de sensor van de Pro V3 zeer betrouwbaar reageert. Maar zo voel ik me bij (bijna) alle nieuwere gamingmuizen. Daarom meet ik altijd de sensor door.
De Deathadder V3 Pro heeft de Focus Pro 30K optische sensor, die ook wordt gebruikt in de Viper V2 Pro. Het heeft meer dan 30 000 CPI. Zo'n hoge CPI is meestal niet echt nodig. Sensoren met minder CPI voldoen ook. Persoonlijk speel ik nooit met meer dan 1600 CPI. Razer beweert dat de sensor ook op glas werkt, en dat doet hij ook.
Ik test hoe nauwkeurig de sensor eigenlijk is met MouseTester v1.5, waarmee ik de zeer kleine verschillen in precisie kan bepalen.
CPI precisie
Bij het testen meet ik telkens drie keer en bereken een gemiddelde waarde. Daartoe beweeg ik de muis tien centimeter langs een liniaal en het programma registreert de CPI. Hoe dichter de geregistreerde CPI bij de vastgestelde CPI ligt, hoe beter.
.
| CPI | Prozentuale Abweichung | Gemessene CPI |
|---|---|---|
| 400 | +2,5 | 411 |
| 800 | +1 | 808 |
| 1600 | +2 | 1629 |
| 3200 | +1,5 | 3251 |
De ingebouwde sensor overtuigt langs de hele lijn. In de regel classificeer ik alles onder de vijf procent afwijking als zeer goed. Hier is het maximaal 2,5 procent.
Polling Rate Consistency
De polling rate geeft aan met welk interval de muis informatie naar de PC stuurt. Hoe vaker, hoe sneller toetsaanslagen en bewegingen verwerkt kunnen worden. Met een polling rate van 1000 Hz is de update tijd één milliseconde. Of andersom: de muis stuurt duizend keer per seconde informatie naar de PC. De stippen in de volgende grafiek laten zien hoe lang het duurt voordat het signaal is bijgewerkt. Hoe dichter bij de ingestelde polling rate, hoe beter.
De peiling is consistent. Slechts in een enkel geval duurt het langer dan een milliseconde voordat het signaal is bijgewerkt. In deze gevallen is de afwijking minder dan één milliseconde. De resultaten zijn dus in overeenstemming met de huidige norm van speelmuizen.
Tracking Snelheid
De muis moet snelle bewegingen correct weergeven. Tijdens de test beweeg ik de muis snel bij verschillende CPI instellingen. MouseTester registreert deze bewegingen en speelt een grafiek af. De punten op het diagram zijn de geregistreerde tekens. Hoe dichter de punten bij de lijn liggen, hoe nauwkeuriger de muis mijn bewegingen registreert. Ze moeten zo dicht mogelijk bij de kromming liggen. Bewegingen op de Y-as zijn rood, die op de X-as zijn blauw.
Afwijkingen zijn nauwelijks aanwezig. Ze zitten in een bereik van niet meer dan 0,02 meter per seconde. Dit zijn uitstekende waarden.
Acceleratie
Als ik de muis snel in één richting beweeg en dan op dezelfde manier langzaam terug naar de oorspronkelijke plaats, zou dezelfde CPI door de sensor geregistreerd moeten worden. Om dit te testen beweeg ik de muis snel diagonaal van een punt A rechtsboven naar een punt B linksonder en sleep het dan langzaam op precies dezelfde manier terug naar het beginpunt A. MouseTester registreert de beweging. Idealiter liggen alle geregistreerde tekens op één regel.
De sensor van de V3 Pro lost deze taak ook goed op. De twee lijnen zijn overal bijna congruent. Alleen bij de twee eindpunten liggen ze niet helemaal op elkaar.
Functies teruggebracht tot de essentie
Je configureert de Viper V3 Pro in de Razer Synapse software. Hiermee kun je de knoppen opnieuw toewijzen en de CPI en polling rate aanpassen. Je kunt ook de Lift of Distance aanpassen en energiebesparende instellingen doen. Maar dat is het wel zo'n beetje voor de instelmogelijkheden.
Bron: Kevin Hofer
Met 122 megabyte vraagt de software relatief veel geheugen op mijn computer vergeleken met soortgelijke programma's. Gelukkig kunnen de instellingen worden opgeslagen in het geïntegreerde geheugen van de muis. Het werkt dus zoals ik het wil zonder de software.
Conclusie: De beste lichtgewicht ergomuis in 2022
De Deathadder V3 Pro is geen Deathadder qua uiterlijk of functies. Het kenmerkende front is er niet meer en voorzieningen als verlichting of Bluetooth ontbreken. Razer heeft de muis bijgesneden en dat is een goede zaak. Want nu vind ik het leuk.
De muis past als een handschoen in mijn hand. Hij is uitstekend vervaardigd, de knoppen en de sensor zijn ook van topklasse. Een klein puntje van kritiek op de afwerking is het scrollwiel, dat voor mij niet zo comfortabel inklikt.
Het grootste punt van kritiek is dat de muis perfect in mijn hand ligt.
Het grootste punt van kritiek is de prijs. Iets minder dan 150 Zwitserse frank of 160 euro is veel geld. Dat lijkt echter een trend te zijn bij ultralichte, draadloze gamingmuizen. De G Pro X Superlight kostte ook zoveel toen hij bijna twee jaar geleden werd gelanceerd. Als je het budget voor de muis hebt, kan ik het je duidelijk aanbevelen.
Kevin Hofer
Senior Editor
kevin.hofer@digitecgalaxus.chTechnologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
