Magna-tegels: Een beetje zoals Lego, maar minder creatief en stabiel

Voor 100 onderdelen wil de fabrikant nog net geen 130 frank in zijn eigen winkel. De creativiteit in de prijsstelling is echter iets te ver doorgeschoten. In onze winkel is de Magna-Tiles set met 100 stukjes momenteel aanzienlijk goedkoper.

Ik heb de doos getest. Met een gemiddelde waardering van 4,8 sterren lijkt het magnetische constructiespeelgoed goed in de smaak te vallen bij kopers. Dus ik wil weten wat Magna-tegels zo speciaal maakt. Ik heb een beetje een zwak voor magnetisme. De Pixio-kubussen die ik lang geleden heb getest, worden bijvoorbeeld nog steeds gebruikt.

De Magna-tegels volgen een soortgelijk idee. Net als de kubussen bevatten de kleurrijke plastic platen magneten. De langwerpige kuboïden zijn ingebouwd in de randen, zes in de kleinste driehoeken, acht in de vierkanten en zelfs 16 in de grote basisplaten. Dit zorgt voor voldoende aantrekkingskracht.

Als je redelijk handig bent, kun je een Magna-Tiles toren bouwen van maximaal een meter hoog. Het helpt dat de meest voorkomende vierkante tegel in de set van 100 een randlengte van zeven en een halve centimeter heeft. Een totaal van 46 driehoeken zorgt voor afwisseling bij het bouwen.

En dit is waar de educatieve benadering van Magna-Tiles om de hoek komt kijken. Er zijn verschillende driehoeken die je misschien nog kent van de wiskundelessen: gelijkbenig, gelijkzijdig en rechthoekig. Al zou mijn oude wiskundeleraar, mocht hij dit lezen, er terecht op wijzen dat een gelijkbenige driehoek ook rechthoekig kan zijn. Maar dat laten we even voor wat het is.

Dit zou kinderen moeten inspireren om complexe of zelfs eenvoudige constructies samen te stellen uit verschillende geometrische basisvormen. Met andere woorden: twee kleine rechthoekige driehoeken maken dezelfde oppervlakte als een vierkant bord. Met twaalf grote driehoeken kun je iets ruwweg cirkelvormigs maken - wat me doet denken aan stukjes cake. Volgens de fabrikant zijn de Magna-Tiles bedoeld als een "waardevol educatief hulpmiddel" en worden ze gebruikt in de klas, vooral in de VS, waar het bedrijf Magna-Tiles is gevestigd.

De innerlijke Monnik heeft stress

Er zijn echter grenzen aan de creatieve verbeelding van kinderen, vooral als ze omhoog bouwen. Soms blijven de stukken niet haaks op elkaar staan, maar komen ze samen op een ongewenste plek. Vouw! en er ligt een vierkant boven op de ander, terwijl het een zijmuur had moeten zijn.

En zelfs als het stuk in de gewenste positie blijft, zijn de Magna-Tiles niet zo uitgelijnd dat de structuur stabiel is. Als ik bijvoorbeeld een kubus bouw van zes vierkante tegels, is deze altijd een beetje wiebelig door de polariteit van de magneten. Soms stoten ze elkaar af, soms trekken ze elkaar aan. Dit zorgt voor ongelijke randen. Mijn innerlijke Monnik, die dolgraag architect had willen worden, maakt zich grote zorgen.

Kinderen hebben hier minder last van, zij gaan door met bouwen. En ze kunnen er ook mee leven dat hun werk op een gegeven moment met een brul in elkaar stort.

Voor mijn test heb ik verschillende kinderen aangemoedigd om een gebouw te laten instorten. Ook de plastic elementen overleefden een val van wolkenkrabberhoogte ongedeerd. Het materiaal, ABS plastic, is van hoge kwaliteit en minder gevoelig voor krassen. Maar dat verwacht ik ook voor deze prijs.

Waardoor de cirkel weer rond is en de vraag naar de prijs opkomt: Wat krijg je voor je geld bij Magna-Tiles? In een set van 100 kost een onderdeel gemiddeld zo'n 70 centimes (of eurocent). Dat is redelijk. Met een Duplo-mix van Lego betaal je een vergelijkbaar bedrag per blokje. Ik vind echter dat je met Duplo stenen - en later met Lego - veel gevarieerder en stabieler kunt bouwen en er langer plezier van hebt. <p