Kokedama trend: dit is mijn "Kate Moos".
21-3-2024
Vertaling: machinaal vertaald
In mijn woonkamer zweeft een plant zonder pot: de Kokedama. Ontdek hier hoe je de Japanse mosbal zelf kunt maken.
"Echt waar?!" De gezichten van mijn collega's op de redactie zijn op zijn zachtst gezegd "mosachtig" als ik vertel dat ik een Kokedama wil maken op de Giardina tuinbeurs. Moet je een met mos bedekte modderbal voor je raam hangen? Echt? Hebben we deze Japanse trend nodig?
Ik wil het uitzoeken. Samen met mijn redactiecollega Stefanie Lechthalter - en wat voelt als de helft van alle Zwitserse senioren - ben ik op weg gegaan naar de grootste tuinbeurs van ons land.
In het groen
Op de vierde verdieping, verborgen in de verste hoek, wacht ons het rijk van de Kokedamas. Overal bungelen de mosballetjes aan de rekken. Ze doen me een beetje denken aan de Hallelujah bergen uit "Avatar". Op de een of andere manier magisch.
We staan er nog steeds dromerig bij. Plotseling komt er een tengere vrouw met rossig haar aangelopen. Het is Chelsea Morrissey, medeoprichter & maker van Die Macherei GmbH. "Wil je meteen beginnen met de workshop?" Dat hoeft ons geen twee keer te worden verteld.
Er is een plantje nodig
Eerst hebben we keuze te over: welke van de kleine kamerplanten moet het worden? Een varen, een siergras, een eenpotige plant, een klimop, een vetplant of een minirochidee? De asperge Asparagus setaceus heeft onze voorkeur. Nu is het tijd om vies te worden.
Bron: Darina Schweizer
"Flap, flap!" laat ik de wegwerphandschoenen over mijn vingers klappen. Ik houd mijn sierasperges in mijn linkerhand. Met mijn rechterhand maak ik, net als Chelsea, de droge aarde los van de wortels. Dan reik ik in de schaal voor me, waar een natte klont aarde in zit van kamerplantengrond. Chelsea laat ons zien hoe we het beetje bij beetje op de wortels drukken totdat het plantje vastzit in een klein bolletje aarde.
Bron: Darina Schweizer
Wordt het een Koked(r)ama?
Ik vind het er nog niet echt mooi uitzien, denk ik terwijl de natte aarde langs mijn vingers loopt. Moet ik mijn collega's op het werk gelijk geven, zal het letterlijk eindigen in een modder(m)ama? Ik geef me nog niet gewonnen. Eerst moeten we onze handen wassen. Dan laat Chelsea zien hoe je kleine stukjes losmaakt van een vel mos. Hiermee omhullen we geleidelijk de wereldbol.
Bron: Darina Schweizer
Dit gaat niet zo gemakkelijk als voorheen met de grond. Stukjes mos blijven wegvliegen in de wind als stukjes haar. Dus drukken we ze wat harder aan. "Ha-haa", klinkt Steffi. Ze houdt trots haar bolletje mos omhoog. Ik knik waarderend.
Nylon, de redder
Als ik daarentegen naar mijn misvormde mosgoblin kijk, rimpelt mijn gezicht van scepsis: Hoe moet dit in hemelsnaam bij elkaar blijven? Chelsea brengt de oplossing in de vorm van groen nylon koord. "Hier wikkel je de Kokedama in," legt ze uit en laat het koord in een ronddraaiende beweging om de mosbal glijden.
Wij doen hetzelfde. Wat aanvankelijk wat finesse vereist, wordt steeds makkelijker naarmate we er langer omheen wikkelen. Uiteindelijk knoop ik het touwtje in een knoop. De Kokedama voelt nu stabiel aan. Het laatste wat ik doe is hem een knipbeurt geven: met een schaar knip ik alle stengels mos die er nog uit hangen weg. Dat wordt nog wat, denk ik. "Wauw!" fluistert Steffi me toe. De Kokedama-spreuk heeft ons te pakken.
Bron: Stefanie Lechthaler
We nemen afscheid van Chelsea met een klein tasje en een paar verzorgingsinstructies. En we beloven je op de hoogte te houden hoe onze mosballen het doen.
Binnen of buiten - dat is de vraag
Binnen haal ik mijn Kokedama uit de zak en besproei hem met een beetje water, zoals Chelsea adviseerde. Als alternatief kan ik hem vijf tot tien minuten in een kom met water dompelen, laten uitlekken en voorzichtig uitknijpen. Nu heb ik twee opties.
- Optie 1: Ik hang de mosbal buiten aan een touwtje. Dan hoef ik hem zelden of nooit water te geven, vooral in het voorjaar, omdat het er dan regelmatig op regent. Ik zou ook vetplanten in de woonkamer kunnen hangen, want die hebben nauwelijks vocht nodig.
- Mogelijkheid 2: Ik zet de mosbal binnen in een glazen bak en sluit deze af. Zo houdt de plant genoeg vocht vast en hoef ik de Kokedama maar om de één tot twee weken water te geven. Ik vraag me af of het een flessentuin kan worden met een eigen ecosysteem? Daarover een andere keer meer.
Eerst hang ik mijn Kokedama in het raam van de woonkamer. Maar ik realiseer me al snel dat dit geen verstandig idee is: de zon schijnt er met volle kracht op. In plaats daarvan plaats ik de mosbal in een glazen bak op een halfschaduwrijke plek.
Bron: Darina Schweizer
Tot de mist optrekt
De volgende ochtend is het boompje bedekt met mist en waterdamp. Had Chelsea geen tip? O ja, zet de pot even open. De luchtvochtigheid zou zich op een gegeven moment moeten stabiliseren. Bij Steffi is dat al het geval, zoals ze me enthousiast laat weten via WhatsApp. Haar Kokedama is een echte blikvanger op de eettafel. Dus ik kan de vraag van mijn redactiecollega's "Moet je de modderbal voor je raam hangen?" beantwoorden met "Nee. Maar stop hem wel in een pot: "Nee. Maar zet hem wel in een pot", als spannend alternatief voor een kamerplant.
Bron: Stefanie Lechthaler
Nu hoop ik dat de dampen ook snel uit mijn huis zullen verdwijnen - en dat er geen schimmel zal ontstaan. De komende weken zullen het uitwijzen. Mijn Kokedama heeft in ieder geval al een naam. Omdat hij zo klein en schriel is, heb ik hem Kate Moss genoemd.
Als jij een betere naam kunt bedenken of als je al een Kokedama hebt gemaakt, laat het me dan weten in de comments.
Omslagfoto: Darina Schweizer
Darina Schweizer
Senior Editor
Darina.Schweizer@digitecgalaxus.chStadskind dat van het platteland is teruggekeerd naar het stedelijke rijk en haar zolderflat heeft omgetoverd tot een strandhuis van aloë's en vuurtorens. Dierenliefhebster die geïnteresseerd is in psychologie met een ongevaarlijke uitstraling, zwarte humor en een criminele smaak in boeken.