Kan "MLB The Show 25" honkbal voor mij aantrekkelijk maken?

Simon Balissat

20-3-2025

Vertaling: machinaal vertaald

Foto's: Simon Balissat

Honkbal is een nichesport in Europa. De sport, die populair is in de VS en Japan, wordt als saai en moeilijk te begrijpen beschouwd. Kan een spel mij van het tegendeel overtuigen?

Het is een klassieke kip-en-ei vraag: Hoe krijg ik als toeschouwer toegang tot een sport die ik niet ken? Eerst de regels leren en dan wedstrijden kijken? Of naar wedstrijden kijken in de hoop uiteindelijk de regels te begrijpen? In het geval van honkbal rijst de vraag omdat ik een honkbalwedstrijd wil bijwonen tijdens een aanstaande reis naar Japan. Honkbal is verreweg de populairste teamsport in Japan en de wedstrijden trekken duizenden bezoekers. De perfecte plek om de sportcultuur te leren kennen. Maar ik weet niet veel meer van honkbal dan de basisregels.

Leren door te spelen lijkt me een verstandige manier om deze kenniskloof te dichten. Ik wil dit proberen met Sony's honkbalspel "MLB The Show 25". Spoiler: Het werkt niet.

Elk begin is makkelijk

Ik begin in Medias res. Het spel stuurt me meteen naar het veld, waar ik zowel sla als gooi. Wat was dat ook alweer? De vanger moet de bal drie keer vangen, dan is de slagman uit. OK. En drie keer uit betekent dat mijn team de volgende keer mag slaan - en scoren.

Ik herinner me dat we in de gymles een eenvoudige versie van honkbal speelden. Het spel legt goed uit op welke knoppen ik moet drukken. De tutorial gooit met technische termen als "curve ball" of "fastball", die ik niet begrijp, maar mijn ballen landen nog steeds met een zekere regelmaat op de vanger. Ik ontwikkel ook een routine bij het slaan van de bal... zo moeilijk is dat toch niet?

Honkbal met zijwieltjes

Het spel heeft me blijkbaar ingedeeld in de moeilijkheidsgraad "beginner". Het lijkt een beetje op honkbal onder begeleiding. Mijn team rent in principe alleen achter de bal aan. Het spel neemt me bij de hand (of eigenlijk de vingers?) en laat me zien op welke knop ik moet drukken zodat mijn veldspeler de bal naar het juiste honk gooit en de slagman uit het spel haalt. Ik voel me als een aap in een laboratorium die op de juiste knoppen moet drukken om eten te krijgen. Druk op de knop. Homerun. Druk op de knop. Strike. Beweeg de stick in de richting van de bal. Bal gevangen.

Dit is niet leuk. Maar het geeft me wel de tijd om de belangrijkste fade-ins te begrijpen. Waar ik kan zien hoeveel outs er al zijn geweest, in welke inning we zitten en hoeveel strikes en ballen de werper al heeft gegooid.

Feiten, feiten, feiten

Mijn volgende stap brengt me in de zogenaamde "maart tot oktober" modus. Ik kies een team en speel een seizoen. Omdat een seizoen in de hoogste divisie, de MLB, uit 162 wedstrijden bestaat, is het speltype beperkt tot belangrijke momenten. Het spel beantwoordt de vraag of honkbal saai voor me is. Het is verdomd saai.

Ik krijg alleen controle in ongeveer elke zevende wedstrijd en alleen voor het laatste derde van de wedstrijd. Het doel is dan bijvoorbeeld "houd de voorsprong vast en win". Ik heb nu de moeilijkheidsgraad op "dynamisch" gezet, wat resulteert in een rattenstaart van onbegrijpelijke spelsituaties. Plotseling krijg ik te maken met honkdiefstal, bijvoorbeeld als een speler van een honk begint te rennen voordat de vanger de worp heeft opgevangen. Ik moet ook beslissen naar welke speler ik de bal moet gooien om de tegenstander uit te schakelen. Dit overweldigt me, waardoor ik wedstrijd na wedstrijd verlies en gefrustreerd op zoek ga naar afwisseling. Ik vind dit in de spellen zelf, namelijk in de verhaallijnen.

Speels communiceren over geschiedenis

Dit is een documentair speltype waarin ik allerlei interessante feiten leer over de "Negro Leagues". Dit waren honkbalcompetities waarin Afro-Amerikaanse mannelijke en vrouwelijke spelers (in het verhaal werden drie vrouwen bij één team ingeschreven) professioneel honkbal speelden, omdat de Major League hen al lang had verboden om te spelen. De directeur van het Negro League Museum legt historische momenten uit in korte sequenties, die ik dan actief kan naspelen. Ik heb geen druk, want ik kan deze situaties zo vaak herhalen als ik wil.

Deze mix van documentaire met interactieve elementen grijpt me echt aan. Het verhaal van "Cool Papa Bell", de snelste speler van zijn tijd, of "Bullet Joe", die zowel kon gooien als slaan, worden op een spannende manier verteld en ik beleef ze actief opnieuw. Ook al ben ik me vaak niet volledig bewust van de omvang van hun prestaties omdat ik honkbal gewoon niet goed genoeg begrijp...

Veel geleerd en niets gerealiseerd

.. wat me terugbrengt bij het hier en nu. Mijn plan om over honkbal te leren door een videospel te spelen werkte niet. Ik begrijp de regels niet eens helemaal. Ik begrijp zelfs de tactische finesse en subtiliteiten van het spel niet. Desondanks heb ik veel geleerd: over de geschiedenis van honkbal, de posities, de teams in de Major League en het verloop van het spel.

Als ik naar een wedstrijd in Japan ga kijken, geeft me dat genoeg stof tot praten op het gebied van sportcultuur. Kon ik maar beter Japans spreken... Gelukkig zijn daar ook diverse spellen voor.

"MLB The Show 25" is sinds 15 maart verkrijgbaar voor PS5, XBox Series X/S en Switch. Het spel is mij voor testdoeleinden ter beschikking gesteld door Sony voor de PS5.

Simon Balissat

Teamleader Editorial

Simon.Balissat@digitecgalaxus.ch

Toen ik ruim 15 jaar geleden het familienest invloog, moest ik plotseling voor mezelf koken. Maar het duurde niet lang of deze noodzaak werd een deugd. Vandaag de dag is het rammelen met die potten en pannen een fundamenteel onderdeel van mijn leven. Ik ben een echte foodie en verslind alles, van junkfood tot met sterren bekroonde gerechten. Letterlijk. Ik eet veel te snel. meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren