Nieuws en trends
Black Diamond presenteert ultralichte donzen hoodie
van Siri Schubert
Het leven zit vol tegenstrijdigheden. Zo ook mijn rugzak. Waarom dit geen toeval is, maar het resultaat van een bijna obsessieve planning, kun je lezen in het tweede deel van de serie "Wie zei hobby?".
Buiten zijn is voor mij altijd een basisbehoefte geweest. De opleiding tot outdoorgids heeft mijn passie nog verder aangewakkerd. Meerdere dagen doorbrengen in het bos, bij de rivier of in de besneeuwde bergen, met alles wat ik nodig had op mijn rug, was pure inspiratie. In de avonden rond het vuur ging het gesprek onvermijdelijk over uitrusting.
's Avonds rond het vuur ging het gesprek onvermijdelijk over uitrusting. Het zou lichter moeten zijn. Een van de deelnemers, een ervaren langeafstandswandelaar, droeg alleen een kleine dagrugzak. Hij had mijn volledige aandacht. Immers, elke gram telt bij het bergop lopen en hoe meer ik bespaar, hoe zorgelozer, gelukkiger en tot op zekere hoogte (!) veiliger ik ben tijdens het reizen.
Trekken is focussen op het essentiële. Wat heb je nodig? Wat zijn overbodige franjes? Wat heb ik de vorige keer meegenomen en vond ik overbodig? Een truc is om niet een te grote rugzak te kiezen. Want waar ruimte is, zal die ook gevuld worden. En je kunt ook gewicht besparen met je rugzak. De "Southwest 40" van Hyperlight Mountain Gear weegt bijvoorbeeld maar 853 gram.
Het is duidelijk dat de reis naar lichtere bagage een proces is en altijd afhangt van de omstandigheden. Trail loopschoenen besparen gewicht, maar zijn vrijwel zeker het verkeerde schoeisel voor een tocht op grote hoogte. Ik vind ze heerlijk voor gematigde wandelingen.
Shorts in plaats van wandelbroeken? Briljant, vind ik. Zolang de trektocht je door voorspelbaar milde temperatuurzones voert. Je kunt een paar gram besparen, bijvoorbeeld met de Mammut Energy Light broek van 134 gram.
Tegen regen en wind neem ik een trail running jacket mee, dat me met 125 gram grotendeels droog houdt. De Black Diamond donzen hoodie biedt warmte met slechts 138 gram.
In een poging om gewicht te besparen, was het volgende waar ik afscheid van nam de tent. Niet alleen ben ik beschermd tegen de elementen onder een dekzeil, maar ik ervaar het buitengevoel nog directer - inclusief de wind en de kleine kruipende beestjes die me soms 's nachts opzoeken. In ruil daarvoor krijg ik een exclusief uitzicht op de sterrenhemel en zonsopgangen. Ik heb ook onder de tarp in de sneeuw geslapen, wat heerlijk werkt zolang de slaapzak en het matje me warm houden (later meer hierover).
Kan een kussen zonde zijn? Puristen zouden volmondig ja zeggen. Je kunt je hoofd immers ook op een jas laten rusten. Ik negeer deze ongeschreven regel en neem een heel licht, opblaasbaar kussen mee. Dat is nog eens 77 gram op mijn rug.
Een gemakkelijke overwinning qua gewicht is de handdoek. Met 75 gram is hij zo licht dat er voor mij geen reden is om hem niet mee te nemen. En er is altijd wel iets om af te drogen of af te vegen.
Ja, het is een cliché. Ik geef toe dat ik de aantrekkingskracht van een tandenborstel met een ingekort handvat niet helemaal kan weerstaan. Het is tenslotte een soort mascotte voor lichte wandelaars. Maar ik speel hier een beetje vals: Want ik grijp zelf niet naar de zaag. In plaats daarvan pak ik een bamboe tandenborstelkop in, die in het normale leven bedoeld is voor een elektrische tandenborstel.
Een van de belangrijkste gebruiksvoorwerpen is een waterfilter. Natuurlijk pas nadat ik er zeker van ben dat er ook echt drinkbaar water onderweg is. Ik gebruik lichtgewicht aluminium en titanium voor de kookplaat.
Nee, ik eet geen insecten. En ik vang geen vis met mijn blote handen en eet ze niet rauw. Daar heb ik de vaardigheid en de robuuste maag niet voor. Maar dit zijn de vragen die me altijd worden gesteld als ik over mijn buitenavonturen praat. "Doe je die survival dingen", zeggen ze dan. "Nope", want dat is niet waar. En ik val ook niet in het kamp van ultralight hikers. Per definitie zou mijn rugzak met essentiële spullen minder dan vijf kilo moeten wegen. Dat doet hij zeker niet op meerdaagse tochten.
Voor mij gaat het om ervaren in plaats van overleven. Het kan een beetje ongemakkelijk zijn, dat hoort bij het avontuur, maar over het algemeen wil ik mezelf niet tot het uiterste drijven, ik wil een geweldige ervaring in de natuur hebben. En minstens één keer per dag hardop lachen, al is het omdat ik in mijn rugzak kijk en me realiseer hoe absurd het is wat erin zit.
Wat valt er te lachen? Naast de verkorte tandenborstel zitten niet één, maar twee grote pakken jelly babies. Gewicht: 400 gram. En vijf Peak Punk energierepen. Voor het gewicht van de snacks had ik de Vango "F10 Hydrogen Air" tunneltent kunnen inpakken. En een reep chocolade van 100 gram is nog steeds binnen handbereik in het zijvak van de rugzak. Onnodige ballast, zou je denken. En ongezond ook.
Het feit is: Als ik buiten ben, eet ik liever snoepjes dan insecten. De lekkernijen zijn zeker niet noodzakelijk. Maar ze maken het avontuur voor mij zoeter en doen me denken aan de bij ons op voorraad kampen uit mijn kindertijd, waar iedereen - min of meer stiekem - snoep bij zich had. Tegenwoordig dienen de zoete dingen soms als voeding voor mijn zenuwen, soms als beloning na een energieverslindende etappe en dan weer als snelle energieboost als het fysiek zwaar wordt.
En ik doe mijn best om mijn energie kwijt te raken.
En ik bezuinig ook niet op gewicht als ik slaap. De Grüezi-Bag slaapzak met een wol/dons mix geeft me behaaglijke warmte, dus die wil ik niet opgeven ten gunste van een gewichtbesparend model.
Wat het matje betreft, ben ik ook afgestapt van het lichtste model, dat ik meerdere keren moest oplappen omdat er gaten in de dunne buitenkant zaten. Nu kan ik meer isolatie hebben en ook meer gewicht, want een goede nachtrust is belangrijk voor me.
En natuurlijk is koffie ook een must. In plaats van gewoon water op de gemalen koffie te gieten en de vloeistof over het koffiedik uit de lichtgewicht titanium pot te nippen, gebruikte ik een thermo mok met French press systeem. Gewicht: ongeveer 300 gram.
Maar wat ik ook inpak, goede planning, verstandige afwegingen en een beetje risicobewustzijn maken altijd deel uit van mijn trekkingbagage - en deze dingen wegen niets.
Hier kun je een kijkje nemen in mijn rugzak met mijn favoriete producten voor plezierige outdoorervaringen.
Rosenstein & Söhne 2in1 roestvrijstalen thermomok met Frans perssysteem
0.48 l
Peak Punk Bar Mix Pakket
Framboos, Cheesecake, Brownie, Cashew, Gezouten pinda, Witte Chocolade Framboos, Bosbessenmuffin, Amandel, Citroen, 20 Pcs., 1072 g
Welke onnodige of absurde dingen zitten er in jouw wandelbagage? Schrijf het in de comments.
In de serie "Wie zei hier hobby?!" laten we samen met cartoonist Stephan Lütolf de absurditeit van onze passie zien.
Onderzoeksduiker, outdoorgids en SUP-instructeur - ik ben graag in, op en rond het water. Meren, rivieren en de oceaan zijn mijn speeltuinen. Voor een ander perspectief bekijk ik de wereld van bovenaf tijdens het trailrunnen of het vliegen met drones.