"Digimon Survive" in review: dood, overleven, monsters en zooooo veel te lezen

Dit is een artikel van onze inhoudspartner "PC Games". Hier vind je het originele artikel van auteur Yannik Cunha.

Het heeft lang op zich laten wachten, maar nu is "Digimon Survive" na diverse vertragingen eindelijk uitgebracht en biedt het fans van het merk nieuw spelvoer. Digimon Survive" is echter geen klassiek Japans rollenspel, maar een visuele roman. Het genre is in dit land minder bekend; dergelijke beeldromans zijn vergelijkbaar met boeken waarin je beslissingen kunt nemen (zoals in de adventure game boeken die in de jaren '90 en '80 populair waren, zoals "The Wizard's Citadel").

Deze spelmechanismen worden ook vaak gebruikt in dating simulators (zie voor voorbeelden onze recensies van "Dream Daddy: A Dad Dating Simulator" of, meer recent, "Hooked on You: A Dead By Daylight Dating Sim"). Zulke videospelletjes worden geïllustreerd met kunstwerken. Uiteindelijk betekent dit dat we het grootste deel van de tijd door dialogen klikken, die af en toe onderbroken worden door zoekacties of gevechten. De nadruk ligt dus duidelijk op het verhaal rond onze middelbare schooltroep en hun Digi-partners. Ontdek in onze test of het verhaal in "Digimon Survive" overtuigend is.

De Digiworld?

Fans van de Digimon franchise weten het al: naast onze bekende wereld is er nog een tweede, de Digiworld. De mensen in Survive hebben deze kennis echter niet. Onze troep leerlingen wordt via een oud heiligdom getransporteerd naar een parallelle wereld die een alternatieve versie lijkt van onze Aarde, waar blijkbaar geen andere mensen bestaan
.
Er zijn echter resten van verschillende gebouwen, waarom is ons in eerste instantie een raadsel. De Digimon, bekend als Kemonogami vanwege de Japanse legenden en de onwetendheid van de helden, lijken meestal vijandig te zijn
.
Maar natuurlijk ontmoeten we ook al vroeg vriendelijke monsters, met name fan-favoriet Agumon, die vanaf dit punt onze vaste partner is. Onze menselijke vrienden krijgen ook elk een metgezel aan hun zijde en zo vechten we ons een weg door de verlaten wereld.

Overleef!

Waarom eigenlijk de ondertitel "Overleven"? Is het niet ongepast voor een "kinderspel"? Ons antwoord: Nee! De titel is echt het programma. Het vinden van voedsel en onderdak is het minste van onze problemen. Waar we meer moeite mee hebben zijn wilde monsters en de diertjes die zich om verschillende redenen expliciet tegen onze groep verzetten.

Er zijn ook belangenconflicten binnen de studenten, allemaal totaal verschillende karakters, die we proberen op te lossen.

Vaak moeten we echter een kant kiezen, waardoor personages zich verwaarloosd of boos voelen. Eerst dachten we dat het niet uitmaakte met wie we omgingen en hoe - "dan vindt de een ons gewoon aardig en de ander niet, dat maakt me niet uit". Maar empathie gooide roet in het eten: omdat we in ongeveer 40 uur spelen een band opbouwen met onze kameraden, raakt het ons echt als een situatie uit de hand loopt.

Op het laatst, als de gevolgen van onze acties betekenen dat een personage, inclusief zijn Digimon, voor onze ogen sterft. Niet alleen wij voelen ons schuldig, maar ook de jongvolwassenen om ons heen zijn geschokt door de sterfgevallen. Soms is het mooi, andere keren triest om te zien hoe onze vrienden reageren op situaties en beslissingen.

En de Digimon?

"Digimon Survive" lukt wat Pokémon al jaren niet lukt: onze Digimon groeien net zo op ons als de menselijke personages. De monsters kunnen immers ook spreken en hebben karaktertrekken die we leren kennen in de talloze dialogen. Natuurlijk vechten we ook met de monsters - in de beste Final Fantasy Tactics stijl.

De slagvelden zijn verdeeld in velden waarop we onze Digimon bewegen om tegenstanders tactisch uit te schakelen. Het is jammer dat veel van de kaarten steeds opnieuw worden gebruikt, waardoor de gevechten eentonig overkomen. Hoewel de gevechten theoretisch veel diepgang bieden in de vorm van een steen-papier-schaar principe inclusief verschillende elementen, uitrusting en positioneringsmogelijkheden, hebben we hooguit een fractie daarvan nodig.

We hebben gewoon snel een veel te hoog niveau bereikt. In het begin wilden we bijvoorbeeld maar drie tot vier Digimon vangen, maar daardoor werden onze andere monsters zo sterk dat het spel op de normale moeilijkheidsgraad helemaal geen uitdaging meer bood.

Over Digimon gesproken, we kregen ze op een veel te hoog niveau.

Over het vangen van Digimon gesproken: Dit werkt net als in de "Shin Megami Tensei"-serie. We kunnen met vijanden praten en moeten correct reageren voor ze zich bij ons aansluiten. Daarna kunnen we de voorheen vrije Digimon evolueren met voorwerpen, terwijl de menselijke partners digitaliseren naarmate het verhaal vordert.
.

De presentatie van "Digimon Survive" is in delen mooi, in andere twijfelachtig. De personages zijn bijvoorbeeld ongelooflijk expressief getekend, zowel mensen als Digimon. Vaak helpen de gezichtsuitdrukkingen ons zelfs bij het nemen van beslissingen. Aan de andere kant zijn de Digimon in de gevechten heel eenvoudig gehouden, de visuals schreeuwen letterlijk: "Ik ben een mobiel spel". Bovendien zijn de achtergronden meestal wazig en onscherp en in 3D geanimeerd, dus waarom ze niet met evenveel liefde zijn getekend als de personages is ons een raadsel. We vinden veel voorwerpen in de omgevingen, maar het zoeken loopt uit de hand, want zelfs in lastige situaties in het verhaal zijn er voorwerpen verborgen die we alleen zien als we onze in-game mobiele telefoon tevoorschijn halen - dit doet uiterst afbreuk aan de verder intense immersie en wordt uiterlijk tegen het dertigste uur vervelend.

Diegenen die zich kunnen verplaatsen in het genre van de visuele romans, waarin we niet bewegen maar veel lezen, en die zich kunnen bezighouden met een dramatisch en mooi verhaal, zullen zich ondanks de nukken goed vermaken met "Digimon Survive".

Als je echter niet tot deze doelgroep behoort, moet je van de titel afblijven. De prijs van ongeveer 50 euro is te hoog om te experimenteren. De teksten zijn allemaal in het Duits, er is ook een goede nasynchronisatie, maar alleen in het Japans.

Verrassend leuk!

Ik had verrassend veel plezier met "Digimon Survive". Het is gewoon leuk om een verhaal met mijn beslissingen meer te kunnen beïnvloeden dan ik gewend ben. Ik zou zelfs zo ver willen gaan om te zeggen dat ik hier meer invloed had op mijn omgeving dan in een Cyberpunk 2077. Met sommige personages leefde ik sterk mee, terwijl andere me irriteerden. Precies zoals het in het leven gaat. Dat daarbij iemand sterft was maar één keer de bedoeling. Het verhaal zelf zorgde het grootste deel van de tijd voor spanning, als ik niet elk gebied duizend keer aan het scannen was met de camera van mijn telefoon. Wat ik echter ongelooflijk teleurstellend vind, is de presentatie. Als ik toch voornamelijk alleen maar lees, moeten de achtergronden en gevechten in ieder geval overal voortreffelijk in scène worden gezet! Man! Niets stoort me meer dan verspild potentieel! En weer drie uitroeptekens!!!

"Digimon Survive" werd al in 2018 officieel aangekondigd. Vermoedelijk mede door de pandemie werd de visual novel uitgesteld en is onlangs op 28 juli 2022 uitgebracht voor PS4, Xbox One, Nintendo Switch en PC. Het merk Digimon bestaat sinds 1997 en is oorspronkelijk ontstaan als een evolutie van het populaire Tamagotchi speelgoed. In de loop der jaren volgden verschillende anime series, games, manga en speelgoed.