Dankzij het in hoogte verstelbare tafelonderstel kan ik afscheid nemen van rugpijn
Als je een goede houding wilt behouden maar geen concessies wilt doen aan je persoonlijke inrichting, dan is een in hoogte verstelbaar bureauframe ideaal voor jou. Ik heb een goedkoop model vergeleken met een duur model en zal je laten zien welk model mij heeft overtuigd.
Net als de meeste kantoorsloebers breng ik een derde van mijn dag door achter mijn bureau, gevolgd door andere uren zittend als een garnaal. Ik weet al heel lang dat dit niet gezond is. Ondertussen voel ik het ook in mijn nek. Vervelend - maar een goed waarschuwingssignaal om eindelijk iets aan de situatie te veranderen.
De beginsituatie
Een paar jaar geleden besloten mijn vriend en ik bureaus te kopen voor onze creatieve hobbies. We wilden bureaus die we gemakkelijk uit elkaar konden halen en flexibel konden indelen. Net als in een studio. We sneden twee tafelbladen op maat, plaatsten ze elk op twee houten schragen en duwden er een paal onder als versteviging. Zack - en de "studioruimtes" waren klaar. Je kunt je voorstellen dat ze sindsdien geen centimeter zijn verplaatst, laat staan afgebroken.
Bron: Stefanie Lechthaler
De korte versie van mijn verhaal: bureaublad te hoog, bureaustoel gekocht, bureaustoel te hoog, voetensteun gekocht. Tijdens deze odyssee verspreidde de pijn zich van mijn rug naar mijn nek en weer terug naar mijn onderrug. Conclusie: het bureau moet weg!
Welke is de juiste?
Ik vind het bestaande tafelblad mooi en het past bij het tweede blad in de "studioruimte". De perfecte oplossing: een in hoogte verstelbaar tafelframe waarop ik mijn favoriete tafelblad schroef.
Eerste poging
De keuze is reuze en afgezien van de afmetingen herken ik geen duidelijke verschillen. Mijn keuze valt op de UP30 van Albatros International. Het overtuigende verkoopargument: met 15 kilo is het tafelframe relatief licht vergeleken met de anderen. En als zolderbewoner in een gebouw zonder lift ben ik blij met elke kilo die ik niet de trap op hoef te sjouwen.
Op het eerste gezicht zien de onderdelen van het frame er solide uit. Tijdens de montage glijdt de moersleutel uit mijn hand en veroorzaakt een lichte kras op het oppervlak. Vervelend. Ik realiseer me dat de kwaliteit echt te wensen overlaat als ik twee schroeven zo diep in het metaal moet draaien dat de ingebrachte stang doorbuigt en alle verf er bij het schroefpunt afbladdert. Nu de grote schok: de diepte van het frame is niet compatibel met het tafelblad. Bij de bestelling had ik de diepte van 58 centimeter over het hoofd gezien. Dat is mijn fout. Alles wiebelt, het zal nooit houden. Ik heb een ander frame nodig.
Schlepp schlepp - hoera.
Bron: Stefanie Lechthaler
Mooi als het werkt
Ik speel op veilig en bestel de IB-EW206B-T van Icy Box. Deze wordt geprezen door de community met bijna alleen maar goede beoordelingen. En met een minimale hoogte van 62 centimeter kan ik hem ook vrij laag laten zakken en testen welke hoogte voor mij ideaal is. De UP30 is 70 centimeter, wat, zo bleek achteraf, voor mij te hoog zou zijn geweest.
De afmetingen kloppen dus en met een diepte van 62 centimeter en een maximale belasting van 125 kilo zou het model alles aan moeten kunnen. Maar vooral met mijn tafelblad. Qua prijs is dit frame twee keer zo duur als het eerste model - maar hopelijk wel twee keer zo stabiel. De enige doorn in het oog: met 24 kilo is de IB-EW206B-T ook een stuk zwaarder dan de 15 kilo wegende UP30. Dus het moet de juiste zijn.
Wel, dat werkt!
Het tweede pakket doet me van mijn stoel vallen. Er zitten twee inkepingen aan de voor- en achterkant zodat ik het zware pakket goed kan vastpakken. Ik weet dat de lat laag ligt in dit geval, maar ik ben blij. Deze fabrikant kent zijn klanten. Slim ontwerp dat me nog meer rugpijn bespaart.
Er liggen veel stevigere en kwalitatief betere losse onderdelen op me te wachten in de verpakking. Er zit ook een bedieningseenheid bij die me even de adem beneemt. Moet ik het programmeren? Ik heb geen idee, maar daar kom ik later op terug.
Bron: Stefanie Lechthaler
Ik heb geen half uur nodig om het in elkaar te zetten. Er zijn zeven losse onderdelen, die ik eenvoudig in elkaar kan zetten en vastschroeven volgens de instructies. Ik centreer het frame ondersteboven op het tafelblad en schroef het eraan vast. Ook hier heeft de fabrikant een geniaal idee bedacht. Om te voorkomen dat het blad direct op het frame rust, worden er tapeinden meegeleverd die ik tussen het frame en het tafelblad monteer. Tot slot schroef ik de bedieningseenheid vast aan het bureaublad.
De instructies zeggen dat de volgende stap de bekabeling is. Ik bestudeer de procedures zorgvuldig en realiseer me meteen dat mijn angst volledig onterecht was. Ook deze stap is kinderspel. Ik plaats de besturingseenheid op de rail, sluit alle kabels aan en dat is het. Om te voorkomen dat de relatief lange kabels rondvliegen, heeft Icy Box drie kabelklemmen bij het consoleframe geleverd.
Bron: Stefanie Lechthaler
Dankzij het gewicht kan ik de tafel relatief gemakkelijk zelf omdraaien en op de juiste plek neerzetten. Het zou echter gemakkelijker voor mijn rug zijn om deze stap met z'n tweeën te doen - in lijn met de aanbevelingen van de experts.
Programmeren
De eerste keer dat het tafelframe wordt ingeschakeld, moet ik het resetten naar de fabrieksinstellingen. Om dit te doen, druk ik een paar seconden tegelijkertijd op de knoppen omhoog en omlaag. De tafel beweegt één keer naar zijn minimale hoogte en is vanaf dat moment klaar voor gebruik. Om de perfecte positie te vinden, kan ik kiezen tussen de handmatige hoogte-instelling en de geheugeninstellingen. Precies 68,9 centimeter als ik zit en 100 centimeter voor de staande positie - dit zijn de afmetingen waarbij mijn dijen tot aan mijn schenen en mijn onderarmen tot aan mijn bovenarmen een hoek van 90 graden maken. Precies zoals het ergonomische ontwerp van de werkplek vereist.
Bron: Stefanie Lechthaler
Ik heb deze twee hoogtes al toegewezen aan geheugentoetsen 1 en 2 met twee vingerbewegingen. De derde geheugentoets laat ik leeg. Vanaf dit moment, als ik een van de geprogrammeerde toetsen aanraak, gaat de tafel automatisch naar de juiste hoogte. Als ik het bedieningspaneel tien minuten niet aanraak, gaat de tafel in de slaapstand om stroom te besparen. Als ik de positie van het tafelblad weer wil veranderen, moet ik de "M" knop vijf seconden ingedrukt houden om de slaapstand uit te schakelen. Een beetje onhandig, maar helemaal niet tragisch.
Bron: Stefanie Lechthaler
Als ik wil dat de tabel me eraan herinnert om mijn positie te veranderen, kan ik een timer instellen. Deze gaat af na de gewenste tijd, maar verandert de positie van de tabel niet. Een nice-to-have, maar niets voor mij.
Bron: Stefanie Lechthaler
Mijn conclusie: Een langverwachte investering voor mijn rug
Niet saai! Met het in hoogte verstelbare tafelframe kan ik mijn geliefde tafelblad behouden en toch mijn rug beschermen. Ik ben verrast, ik had niet gedacht dat het zo snel en gemakkelijk in elkaar te zetten en te programmeren zou zijn. Ik ben ook verbaasd over de grote kwaliteitsverschillen tussen de modellen. Als ik vanaf het begin het model met de hogere kwaliteit had gekocht, had ik me het gesjouw met het apparaat kunnen besparen. Het belangrijkste is dat mijn rug sindsdien veel beter is.
Wil je je gezondheidsspel naar een nog hoger niveau tillen? Michael Restin begeleidde Anne Chapuis, die elke werkdag 25 kilometer op de loopband aflegt.
Omslagfoto: Stefanie Lechthaler
103 mensen vinden dit artikel leuk
De muren verven vlak voordat je de flat overdraagt? Zelf kimchi maken? Een kapotte gourmetoven solderen? Kan niet - kan niet. Nou ja, soms wel. Maar ik ga het zeker proberen.
