Denk snel, denk langzaam
Duits, Daniel Kahneman
Beslissingen nemen: Waarom intuïtie het betere kompas kan zijn
18-3-2024
Vertaling: machinaal vertaald
Hou je van pure rede? En vind je buikgevoel onzin? Dat is anders in het bedrijfsleven, waar veel managers beslissingen nemen op basis van hun innerlijke stem.
Lijfgevoel. Innerlijke stem. Flits van inspiratie. Waargenomen kennis. Een voorgevoel. Een gevoel. Termen als deze proberen te beschrijven wat zelfs onderzoek, van neurowetenschap tot psychologie tot filosofie, nog niet eenduidig heeft kunnen definiëren: Intuïtie.
Het is gemakkelijker om te beschrijven wat intuïtie is: Snel. Onbewust. Het komt gemakkelijk bij ons op. Iedereen vertrouwt er voortdurend op in het dagelijks leven - de duizenden menselijke beslissingen per dag zouden anders onmogelijk te hanteren zijn.
Er zijn duizenden mensen die intuïtie gebruiken.
Creatieven en onderzoekers vertrouwen bijzonder graag op intuïtie als inspiratiebron en gids: "Overal gaat een vroege intuïtie vooraf aan latere kennis," zei de ontdekkingsreiziger Alexander von Humboldt. Albert Einstein maakte een vergelijkbaar punt: "Ik geloof in intuïtie en inspiratie. Soms heb ik het gevoel dat ik gelijk heb. Ik weet niet of ik gelijk heb." Intuïtie is blijkbaar een soort "gevoelde" kennis. Overigens was het ook Einstein die intuïtie beschreef als een "heilig geschenk" en rede als een "trouwe dienaar" - en dat de maatschappij alleen de dienaar eert, terwijl ze "het geschenk vergeten is".
Hand op het hart: vind jij je intellect niet beter? En kijk je neer op het tweederangs gevoel dat je uit het niets vertelt hoe je moet beslissen? Tot op de dag van vandaag heeft onderbuikgevoel een negatieve connotatie, en sommigen plaatsen het zelfs in de categorie spiritualiteit en esoterie. Er is geen logische verklaring voor: de redenen voor onbewuste intelligentie? Ondoorgrondelijk. Ze komen ergens uit de diepten van het menselijk brein.
Intuïtie kan ook fout zijn
In alle eerlijkheid moet gezegd worden dat intuïtie niet altijd te vertrouwen is. In een veel herhaald experiment, het beroemde "knuppel en bal probleem", is de vraag: Als een bal en een knuppel samen 1,10 dollar kosten en de knuppel kost 1 dollar meer dan de bal. Wat kost de bal dan?
De bal kost 10 cent, was het spontane, intuïtieve antwoord van meer dan 80 procent van de proefpersonen. Maar dit antwoord is fout - het juiste antwoord zou 5 cent zijn. Zelfs elite-studenten zaten er helemaal naast: 50 procent van hen gokte nog steeds intuïtief op 10 cent. Ons onderbuikgevoel doet niet aan wiskunde, maar werkt op basis van de vuistregel.
En ja, verschillende verklaarbare cognitieve vertekeningen zoals het anchor effect beïnvloeden de menselijke intuïtie en leiden tot redeneerfouten. (Des te meer reden voor fans van de zuivere rede om buikgevoel te devalueren). In zijn boek "Thinking Fast, Thinking Slow" probeert de Nobelprijswinnende econoom Daniel Kahneman de basis van onze foutgevoeligheid te verklaren. Volgens hem zijn onze hersenen verdeeld in twee systemen die processen op een verschillende manier aansturen: systeem één - het buikgevoel - handelt snel, automatisch en zonder regels. Systeem twee - het verstand - is precies het tegenovergestelde, het werkt op een regelgebaseerde en langzame manier.
buikgevoel: Niet willekeurig, maar het resultaat van ervaring
Maar zo eenvoudig is de mens waarschijnlijk niet. Onderzoekers werken nu interdisciplinair: De twee systemen werken niet los van elkaar - en "pure" rede wordt altijd gekleurd door de oordelen van intuïtie. Intuïtie geniet nu een betere reputatie, in ieder geval in wetenschappelijke kringen.
Neurowetenschapper Friederike Fabritius beschrijft op haar blog hoe mensen beslissingen nemen: "De meesten van ons plannen, analyseren en lossen problemen op met behulp van de prefrontale cortex, het deel van de hersenen net achter het voorhoofd. De beslissingen die hier worden genomen zijn relatief langzaam, beperkt en bewust."
Volgens deskundigen activeert intuïtie daarentegen een ander deel van de hersenen, de zogenaamde basale ganglia: "Intuïtie (...) gaat dieper de hersenen in, waar jarenlange kennis is opgeslagen. Als er een beslissing moet worden genomen, worden de belangrijkste gegevens onbewust met elkaar verbonden, totdat de conclusie plotseling ons bewustzijn binnenkomt en het antwoord geeft."
En in een sociale post benadrukt de onderzoeker dat intuïtieve beslissingen "niet willekeurig zijn en een gebrek aan vaardigheid impliceren." Integendeel:
«Intuïtieve beslissingen zijn vaak het resultaat van jarenlange ervaring en duizenden uren oefening. Ze vertegenwoordigen het meest efficiënte gebruik van je opgebouwde ervaring.»
Omdat intuïtie gevoelde kennis is, voelen sommige mensen ook fysiek wanneer ze aarzelen om een rationele beslissing te nemen: Met een ruk in de maag, maar ook in de schouder of borst, hun impliciete geheugen.
Wat er nodig is voor een goed buikgevoel
Nu hebben we een belangrijk sleutelwoord genoemd: Ervaring. Intuïtie heeft toegang tot kennis die is opgeslagen in de hersenen, onbewust en in enkele seconden. Daarom werkt buikgevoel het beste als iemand veel ervaring heeft op het gebied waarin hij een beslissing moet nemen. In een experiment met golfers werd aangetoond dat als ervaren spelers slechts drie seconden de tijd kregen om over hun schot na te denken, ze beter sloegen dan wanneer ze langer over het schot mochten nadenken. Het tegenovergestelde gold voor beginners: zij sloegen de bal slechter als ze maar drie seconden hadden om over hun put na te denken.
In bedrijven is elke tweede beslissing gebaseerd op onderbuikgevoel
Eén van de meest invloedrijke voorstanders van intuïtie (en critici van de theorie van Kahneman) is Gerd Gigerenzer, Duits psycholoog en risico-onderzoeker aan het Max Planck Instituut. Zijn boek "Gut Decisions" werd in Zwitserland uitgeroepen tot Wetenschapsboek van het Jaar.
In zijn onderzoeken, ook bij leidinggevenden in DAX-bedrijven, ontdekte hij dat zeer ervaren mensen vaak beslissingen nemen op basis van onderbuikgevoel. Ook al wordt intuïtie - anders dan in het privéleven - niet officieel erkend in een professionele omgeving. Ze gebruikten heuristieken, dat wil zeggen "mentale strategieën, vuistregels of snelkoppelingen". Tegelijkertijd negeerden ze de meeste informatie die voor hen beschikbaar was. In plaats van deze informatie rationeel af te wegen en te analyseren, luisterden de managers naar hun innerlijke stem.
Gigerenzer kon dit bewijzen: In bedrijven is gemiddeld elke tweede beslissing een onderbuikbeslissing. Beslissers proberen dit intuïtieve deel echter te verbergen, juist omdat het onderbuikgevoel niet te rechtvaardigen is. Bij falen laat dit managers in een slechte positie achter.
Intuïtie: wanneer je het vaker moet gebruiken
Je buikgevoel is niet onfeilbaar. Maar het is de moeite waard om de drie grote misvattingen over je innerlijke stem te vermijden. Intuïtieonderzoeker Gigerenzer noemt de misvattingen als volgt:
- Intuïtie is altijd tweederangs, bewust denken is altijd beter. Fout
- Complexe problemen hebben altijd complexe oplossingen nodig. **Onjuist **
- Meer informatie en meer tijd zijn altijd beter. Fout (zie het voorbeeld van de golfer)
Maar wanneer moet je vertrouwen op heuristieken - de principes waarop intuïtie werkt? En wanneer zijn statistiek en logica beter, waarbij je dingen berekent en afweegt voordat je een risico neemt? Het advies van Gigerenzer: "Intuïtie is de kunst om je te richten op het juiste, op de essentie en de rest te negeren." Hoe meer ervaring je hebt op een bepaald gebied, hoe beter dit werkt.
De moed om dingen simpel te houden, vervolgt de expert, is niet altijd welkom in bedrijven. Veel beslissingen - waarvoor iemand misschien al een goede intuïtie heeft - worden echter vaak opzij geschoven en uitgesteld. Dergelijke defensieve beslissingen leiden echter niet altijd tot de betere oplossing. In plaats van defensieve tactieken adviseert Gigerenzer om fouten te durven maken. Uiteindelijk gaat het om beide kanten van de medaille. Je hebt een goede intuïtie nodig en je hebt een goede methodologie nodig om die te testen.
Wil je meer leren vertrouwen op je buikgevoel en het gebruiken als leidraad bij het nemen van beslissingen? Dan moet je dapper zijn en fouten kunnen toegeven. <p
Omslagfoto: shutterstock
Mareike Steger
Autorin von customize mediahouse
Ik had leraar kunnen worden, maar omdat ik liever leer dan lesgeef, leer ik mezelf met elk nieuw artikel bij. Vooral op het gebied van gezondheid en psychologie.