Baldur's Gate 3: wees niet bang voor deze titanische mega-RPG

Dezer dagen hoor ik vaak de zin "Niet echt mijn ding" als ik mijn ongebreidelde enthousiasme voor Baldur's Gate 3 deel met medegamers. Begrijpelijk, het spel lijkt op het eerste gezicht niet erg toegankelijk: Dungeons and Dragons-regels, een franchise die al 20 jaar in onzekerheid verkeert, en dat alles onder leiding van Larian, een studio die vaak wordt beschouwd als een slaaptip voor fans van bijna eindeloze CRPG's (computer role-playing games).

Je zou kunnen denken dat Baldur's Gate 3 niet echt iets voor jou is.

Je zou kunnen denken dat Baldur's Gate 3 een spel is voor een andere tijd - maar dan heb je het mis. Laten we wat vooroordelen uit de weg ruimen...

Het is allemaal veel te ingewikkeld voor mij

Ja, Baldur's Gate 3 kan je in het begin enorm intimideren met zijn regels en getallen. Je kunt je personage in hoge mate aanpassen. Wil je het slagveld van een afstand beheersen met je tovenaarsspreuken? Of ga je er als barbaar vandoor? Of ben je meer een pacifist en wil je conflicten vermijden door vaardig te onderhandelen? Alles is mogelijk! Deze en nog veel meer opties gaan schuil achter een groot aantal verschillende combinaties van klassen en rassen en andere eigenschappen. Allemaal samengevat in ingewikkelde beschrijvingen als "Je bent bedreven in Religie en kent de Sacred Flame cantrip, die 1d8 radiant damage uitdeelt. Wijsheid is je spreukmodificator."

Voor veel verwarring en angst om iets te verprutsen. Maar dit speelt allemaal niet echt een belangrijke rol (in een rollenspel, woordspeling bedoeld). Doe gewoon waar je zin in hebt en vergeet de getallen en beschrijvingen. Wordt het te uitdagend? Dan staan er partijleden aan je zijde om je te helpen. Vind je je personage niet leuk? Maak een nieuwe en begin het spel opnieuw! Doe wat je denkt dat goed is!

Ik geef de voorkeur aan spellen als God of War of Zelda met kant-en-klare personages...

Dan is Baldur's Gate 3 jouw game! Er zijn zeven kant-en-klare personages, elk met hun eigen verhaal. Zo is er bijvoorbeeld de geestelijke Shadowheart, die haar herinneringen heeft gewist en zich alleen nog maar inzet voor het doel om een geheim artefact naar de stad Baldur's Gate te brengen. Of de vampier Astarion, die na eeuwen van kwelling wraak wil nemen op zijn oude aartsvijand Cazador. In vergelijking daarmee lijken Kratos en Link wel eendimensionale melkkoeien.

Rolspellen? Te saai en veel te veel lezen

Ik heb hier ook mee geworsteld in spellen als Divinity of Pillars of Eternity. Ik heb de neiging om saaie dialogen over te slaan totdat ik geen grip meer heb op het verhaal. Maar de slimmeriken bij Larian hebben zichzelf overtroffen. In plaats van statische poppetjes (kuch Skyrim kuch) zijn dialogen en cutscènes veel dynamischer vormgegeven. Ik ben vooral onder de indruk van de gezichtsuitdrukkingen en emoties van mijn tegenhangers. Ik hang aan elk woord, zelfs in de meest triviale gesprekken. Natuurlijk, het is niet zo filmisch als een lineaire God of War of Last of Us. Toch is Baldur's Gate 3 overtuigend dankzij het uitstekende stemacteerwerk. De uitstekend geschreven dialogen en verhalen en het uitstekende verteltempo doen niet onder voor lineaire games.

Turn-based gevechten? Ik wil vernietigen en actie beleven, zoals in Diablo

Op dit punt is het wat moeilijker om je te overtuigen. Je houdt van turn-based gevechten in de stijl van XCOM of je haat ze. Het beloningscentrum in je hersenen wordt niet op dezelfde manier gestimuleerd als wanneer je een leger demonen vernietigt met hersenloos klikken in Diablo. Het is net zo saai, maar ook verslavend als Cookie Clicker (en ja, ik zat een half uur vast op Cookie Clicker toen ik de link plakte). Maar misschien is het tijd om dat vroege carpaal tunnel syndroom uit te stellen en je over te geven aan de tactische finesse van turn-based gevechten.

Ik wil geen druïdenseks met een beer

Ja, dit is de beer olifant in de kamer. Maar vergeet niet dat de regels van het swingen altijd gelden: "Alles mag, maar niets moet". Tegen de tijd dat je zelfs een liefdesrelatie met een ander personage kunt aangaan, is het geen toeval meer - het is wat jullie allebei wilden. Je zult de veelbesproken scène waarschijnlijk nooit zien - het maakt geen deel uit van het hoofdplot. Je bent vrij om te doen wat je wilt in Baldur's Gate 3. Ik kruip bijvoorbeeld in de huid van een gefrustreerde (witte) ridder, getraind in zwaardvechten, die nooit een steek laat vallen bij zijn potentiële crushes.

Hoe zit het met de herspeelwaarde? Als ik eenmaal door het verhaal heen ben, heb ik toch alles wel gezien

Je hebt het helemaal mis. Alleen al in Early Access heb ik het hoofdverhaal heel verschillende kanten op zien gaan, allemaal door totaal verschillende beslissingen. Er zouden 17.000 mogelijke eindes zijn. Het gerucht gaat momenteel dat het hoofdverhaal meer dan 100 uur zal duren. Dus als je alle eindes wilt zien, moet je Baldur's Gate 3 bijna 200 jaar onafgebroken spelen.

En als je nog steeds overtuigd moet worden waarom je deze hit niet mag missen, Phil en ik streamen vrijdag de co-op modus op ons Twitch kanaal.