Aan alle carnavalshaters: Zo overleef je de carnavalsdagen

Voor de Fasnachtzotten is het "Vijfde Seizoen", d.w.z. de dagen tussen Vuile Donderdag en Aswoensdag of de "drey scheenschte Dääg" in Bazel, het hoogtepunt van het jaar. Verkleed, geschminkt en muziek makend (ja, er zijn mensen die trompetblazen en trommelslaan muziek noemen), paraderen de dwazen door de straten met als doel de winter te verjagen. Of ze daar werkelijk in slagen is niet onomstotelijk bewezen.

Wat wel bewezen is, is dat de carnavalsvierders erin slagen heel veel mensen weg te jagen. Want de carnavalsgilden zijn even verstokt als de carnavalshaters zijn ingezworen. Ik zou mezelf niet bepaald een carnavalshater willen noemen. Maar ik hou niet zo van de carnavalsdrukte (nuchter, zie hieronder). Maar omdat we de pret van alle "Stinkklopfer", "Beckehödeler...äh -bödeler" en "Tönlifurzer" niet willen bederven, volgen hier zeven tips over hoe je jezelf ook belachelijk kunt maken en idealiter zelfs plezier kunt hebben in het proces.

1. In het belang van de kinderen: sluit je ogen en ga ervoor

Zoals het gezegde luidt: "Zie de wereld door de ogen van een kind". Mijn vrouw en ik zijn geen fans van de Fasnacht. Maar onze kinderen zijn dol op verkleden en dit jaar - na twee jaar weg uit Corona - keken ze erg uit naar het kindercarnaval op school. Fasnacht is als Halloween (ik weet het, deze analogie alleen al is genoeg om menig Fasnacht-fan te laten blozen): De meeste kinderen vinden het geweldig. Als ouders moet je je ogen sluiten en hopen dat de fascinatie snel wegebt of in het beste geval omslaat in pure afkeer. Dat gebeurde deze zondag met onze negenjarige zoon, die "het hele gebeuren gewoon gênant vond".

Wel, natuurlijk kan dit schot ook averechts werken: Tenminste, als je kinderen het carnavalsvirus oplopen en meedoen aan een Guggenmusik.

2. Al het creatieve in je kan eindelijk naar buiten komen

Je gebruikt de euforie van carnaval - al is het alleen maar dankzij je kinderen - om je creatieve streken uit te leven. Dus nam ook ik zondagochtend zonder meer aluminiumfolie, lijm en kartonnen kokers ter hand. Welnu, het resultaat is discutabel. Maar ik wist zeker dat ik een paar bewonderende blikken kreeg op het straatcarnaval, wat op zijn beurt mijn gevoel van verbondenheid met de dwazen enorm versterkte.

3. Onherkenbaar aankleden

Omdat er bij mensen zoals ik natuurlijk altijd een residu van (vreemde) schaamte aanwezig is, is het zeer aan te bevelen je zo te vermommen dat je onherkenbaar blijft. Helaas neemt Corona een pauze, net nu we zo hard een masker nodig hebben. Goed vermomd en met een vermomde stem kan men dan hardnekkig ontkennen te zijn wie men (terecht) geacht wordt te zijn. "De Rupf, nei de kenn i ned, aber de würd sicher nieeeee ad Fasnacht goh!...".

4. Plaats je bericht

Je gaat naar de Fasnacht met een T-shirt waarop staat: "Ik haat Fasnacht, zelfs de amateurs drinken er". Het voordeel hiervan is dat je zeker snel een gesprek met anderen aanknoopt, en je kunt deze gelegenheid ook gebruiken om de humor van de o zo grappige narren te testen.

5. Versla de dwazen met hun eigen spel

Zo ook als je verschijnt als een eenvrouws- of eenmans Schnitzelbank en dan de Fasnächtler genadeloos aanvalt. Met andere woorden, je maakt de dwazen zelf tot de inhoud van je verzen. Het is spannend om te zien of de carnavalsgangers ontvankelijk zijn voor deze meta-ervaring.

6e Maskeradebal is beter dan elke Singles' Exchange

Je hebt alle datingportalen geprobeerd, inclusief Tinder, zonder succes? Geen probleem: op een gemaskerd bal is er geen gebrek aan mensen die bereid zijn te paren. En het mooie is dat je dankzij de carnavalsschmink of het masker niet echt kunt zien waar je aan begint. En als de maskers eenmaal gevallen zijn, is het meestal toch al te laat. Als er, ondanks alle voorzorgsmaatregelen, een kind voortkomt uit de carnavals "drukte", kun je tenminste beweren dat je ervoor gezorgd hebt dat er nageslacht komt in een traditie die met uitsterven bedreigd wordt.

7. Alcohol is geen oplossing, maar kan wel helpen

De laatste tip is even triviaal als voor de hand liggend: heel veel alcohol. Na vier biertjes en uiterlijk acht Jägermeisters klinken de klanken van de Guggenmussig "doch na läss", de als Smurfin verklede buurvrouw "na e rassigi" en de hele drukte op het dorpsplein "eifach nur e schöni Tradition und super Glegeheit, lässigi Lüüt kennezlerne". Natuurlijk is de kater de volgende dag onaangenaam en doet je lijden. Maar wat zou het alternatief zijn? Het is eenvoudig: ga niet naar de kermis.